ตอนที่ 12
ตอนเช้าของการหมั้นระหว่างรติกับศรารัน พิธีหมั้นผ่านพ้นไปได้ด้วยดี สมาชิกครอบครัวของทั้งสองฝ่ายมากันครบ ยกเว้นเพลิงเพชร รติแอบควานสายตามองหาเพลิงเพชรตลอด
เมื่อใกลึถึงพิธีตอนเย็น รติแต่งตัวอยู่ เขากำลังคิดถึงผู้หญิงอีกคนอยู่
“รติได้เวลาแล้วลูก” คุณหญิงรินดามาตามลูกชาย
“ครับคุณแม่”
เมื่อลงมาเจอกับศรารัน วันนี้เธอเป็นเจ้าสาวที่สวยมาก ดูเธอจะมีความสุขมาก ได้เวลาขึ้นเวทีแล้ว
พิธีกรกล่าวเรียนเชิญเจ้าบ่าวเจ้าสาวขึ้นเวที
“ขอเชิญเจ้าบ่าวพูดอะไรหน่อยครับ”
“คือ ผมอยากจะขอบคุณท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน ที่ได้มาร่วมงานแต่งของเราสองคน ขอบคุณครับ” รติพูดสั้นมาก
“สงสัยเจ้าบ่าวจะเขิน” พิธีกรแซว “งั้นขอเชิญเจ้สาวครับ”
“วันนี้ศรามีความสุขมากๆ ที่ได้แต่งงานกับคนที่ศรารัก ขอขอบคุณทุกท่านมากๆนะคะที่มางานของเรา ขอบคุณคุณพ่อคุณแม่ด้วย ศรารักคุณคุณแม่มากๆค่ะ” แขกในงานปรบมือเสียงดัง
“ได้เวลาที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวจะจดทะเบียนสมรสแล้วขอเชิญทุกท่านเป็นพยานด้วยครับ” พิธีกรพูด
รติจับปากกาอยู่นานจนศรารันถาม “มีอะไรหรือเปล่าคะ”
“เปล่าครับ” รติกำลังจะเซ็น แต่ก็มีเสียงหนึ่งดังก่อน
“ไม่ได้นะคะ คุณจะแต่งงานกับคนที่คุณไม่ได้รักได้หรือคะคุณรติ คุณจะต้องใช้ชีวิตกับคนที่คุณไม่ได้รักเขาไปตลอดชีวิตได้หรือคะ” เพลิงเพชรนั่นเอง เธอเดินมาที่รติ
“นี่มันอะไรกัน เพลิงเพชร” โยธินเอ่ยถาม
ศรารันไม่พอใจ “เธอพูดเรื่องอะไรของเธอ”
เพลิงเพชรมองมาที่ศรารัน
“คุณรติไม่ได้รักเธอแล้ว”
“ไม่จริง! เธอโกหก พี่รติบอกเพลิงเพชรไปสิคะ ว่า พี่รักศรา”
รตินิ่ง เขากำลังสับสน
“ งั้นคุณบอกฉันมาสิคะ ว่าคุณไม่ได้คิดอะไรกับฉันเลย ถ้าคุณพูดว่าไม่ได้คิดอะไรกับฉัน ฉันคิดไปเองฝ่ายเดียว ฉันก็จะออกไปจากชีวิตคุณ เราสองคนจะไม่ได้พบกันอีกตลอดชีวิตนี้ ฉันจะไม่มายุ่งเกี่ยวกับคุณอีก” เพลิงเพชรพูดเสียงเศร้า เมื่อเห็นรติเงียบเธอก็น้ำตาไหล แล้วหันหลังกลับเดินช้าๆ
“เดี๋ยวก่อน!” รติเอ่ยเรียก เพลิงเพชรชะงักแต่ยังไม่ยอมหันกลับมา
“ผมรักคุณ เพลิงเพชร” ประโยคนี้ทำเอาทุกคนในงานช็อค โดยเฉพาะศรารัน
เพลิงเพชรหันกลับมา รติวิ่งเข้าไปก่อนเพลิงเพชรต่อหน้าทุกคน
“ตาติ ทำไมทำแบบนี้ล่ะลูก” คุณหญิงรินดาอยากจะเป็นลม
“ไอ้ติ แกรู้ตัวหรือเปล่าว่าแก ทำอะไร” คุณพิทักษ์ต่อว่าลูกชาย
“ผมขอโทษครับพ่อ ผมขอโทษนะครับคุณอา น้องศรา พี่ไม่สามารถแต่งงานกับน้องได้ เพราะหัวใจของพี่เป็นของเพลิงเพชรไปแล้ว” ศรารันช็อคจนพูดไม่ได้ น้ำตาไหลพราก เหมือนคนเสียสติ ดั่งวิญญาณ ได้ออกจากร่าง ทั้งๆที่ลมหายใจยังอยู่ เธอไม่พูดแม้แต่คำเดียว เดินออกไปจากงานด้วยสายตาเหม่อลอย
“ศรา” คุณหญิงดรุณีเดินตามลูกสาว แต่ส่งสายตาโกธรๆมาที่รติ
“ อาเสียใจมากนะรติ” ประโยคนี้โยธินพูดกับรติ ส่วนอีกประโยค
“ พ่อไม่นึกเลยว่า ลูกจะทำได้ถึงเพียงนี้เพลิงเพชร” โยธินเจ็บจนพูดต่อไม่ไหว ก่อนเดินจากไป เพลิงเพชรแอบสะใจ ที่ทุกอย่างเป็นไปตามแผน
“กลับไปบ้าน เรามีเรื่องต้องพูดกันยาว” พิทักษ์พูดก่อนจะพาภรรยาออกไป
รติรู้สึกผิด เป็นอันว่างานถูกยกเลิก
……………………………………
ความจริงแล้วเพลิงเพชรได้ขนข้างของออกไป อยู่คอนโดกับเพื่อนของเธอตั้งแต่ทุกคนไปงานเลี้ยงที่โรงแรมช่วงเย็นแล้ว โยธินกับคุณหญิงดรุณีเพิ่งทราบ หลังจากกลับมา และพาศรารันขึ้นไปพักบนห้อง
“ฉันสงสารลูกค่ะคุณ” คุณหญิงพูด
“ผมก็เหมือนกัน ลูกสาวคนหนึ่งต้องมาเจ็บปวดเพราะลูกสาวอีกคนของผม คุณหญิงได้แต่เงียบ เพราะไม่อยากพูดถึง
ที่บ้านของรติ หลังจากที่รติแยกย้ายกับเพลิงเพชร พอกลับมาที่บ้าน ก็ถูกพิทักษ์ตบหน้า
“แก นี่มันแย่ ไม่สมกับป็นลูกฉัน แกทำแบบนี้ได้ยังไง”
“ผมขอโทษ แต่ผมรักเพลิงเพชร”
“หยุดพูดสักที ! หยุดพูดถึงผู้หญิงคนนั้นสักที ถึงแม้ว่า เธอจะเป็นลูกคุณโยธิน แต่ฉันก็รับไม่ได้ เพราะว่าแกเพิ่งจะทำร้ายจิตใจลูกของเขาอีกคน ที่รักและซื่อสัตย์ต่อแก ฉันถามจริงๆเถอะแกทำได้ยังไง!” คุณพิทักษ์โมโหมากส่วนคุณหญิงรินดาก็เสียใจ จนไม่อยากที่จะพูด ให้สาวใช้ในบ้านพาขึ้นไปพักบนห้องนอน
“ผม ….”รติไม่รู้จะพูดยังไงได้แต่อ้ำอึ้ง
“ต่อไปนี้ แกจะทำอะไรมันก็เรื่องของแก ฉันไม่อยากยุ่ง!” พิทักษ์เดินออกไป
รติเครียดหนัก พยายามโทรหาศรารันแต่ก็ปิดเครื่อง
เมื่อใกลึถึงพิธีตอนเย็น รติแต่งตัวอยู่ เขากำลังคิดถึงผู้หญิงอีกคนอยู่
“รติได้เวลาแล้วลูก” คุณหญิงรินดามาตามลูกชาย
“ครับคุณแม่”
เมื่อลงมาเจอกับศรารัน วันนี้เธอเป็นเจ้าสาวที่สวยมาก ดูเธอจะมีความสุขมาก ได้เวลาขึ้นเวทีแล้ว
พิธีกรกล่าวเรียนเชิญเจ้าบ่าวเจ้าสาวขึ้นเวที
“ขอเชิญเจ้าบ่าวพูดอะไรหน่อยครับ”
“คือ ผมอยากจะขอบคุณท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน ที่ได้มาร่วมงานแต่งของเราสองคน ขอบคุณครับ” รติพูดสั้นมาก
“สงสัยเจ้าบ่าวจะเขิน” พิธีกรแซว “งั้นขอเชิญเจ้สาวครับ”
“วันนี้ศรามีความสุขมากๆ ที่ได้แต่งงานกับคนที่ศรารัก ขอขอบคุณทุกท่านมากๆนะคะที่มางานของเรา ขอบคุณคุณพ่อคุณแม่ด้วย ศรารักคุณคุณแม่มากๆค่ะ” แขกในงานปรบมือเสียงดัง
“ได้เวลาที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวจะจดทะเบียนสมรสแล้วขอเชิญทุกท่านเป็นพยานด้วยครับ” พิธีกรพูด
รติจับปากกาอยู่นานจนศรารันถาม “มีอะไรหรือเปล่าคะ”
“เปล่าครับ” รติกำลังจะเซ็น แต่ก็มีเสียงหนึ่งดังก่อน
“ไม่ได้นะคะ คุณจะแต่งงานกับคนที่คุณไม่ได้รักได้หรือคะคุณรติ คุณจะต้องใช้ชีวิตกับคนที่คุณไม่ได้รักเขาไปตลอดชีวิตได้หรือคะ” เพลิงเพชรนั่นเอง เธอเดินมาที่รติ
“นี่มันอะไรกัน เพลิงเพชร” โยธินเอ่ยถาม
ศรารันไม่พอใจ “เธอพูดเรื่องอะไรของเธอ”
เพลิงเพชรมองมาที่ศรารัน
“คุณรติไม่ได้รักเธอแล้ว”
“ไม่จริง! เธอโกหก พี่รติบอกเพลิงเพชรไปสิคะ ว่า พี่รักศรา”
รตินิ่ง เขากำลังสับสน
“ งั้นคุณบอกฉันมาสิคะ ว่าคุณไม่ได้คิดอะไรกับฉันเลย ถ้าคุณพูดว่าไม่ได้คิดอะไรกับฉัน ฉันคิดไปเองฝ่ายเดียว ฉันก็จะออกไปจากชีวิตคุณ เราสองคนจะไม่ได้พบกันอีกตลอดชีวิตนี้ ฉันจะไม่มายุ่งเกี่ยวกับคุณอีก” เพลิงเพชรพูดเสียงเศร้า เมื่อเห็นรติเงียบเธอก็น้ำตาไหล แล้วหันหลังกลับเดินช้าๆ
“เดี๋ยวก่อน!” รติเอ่ยเรียก เพลิงเพชรชะงักแต่ยังไม่ยอมหันกลับมา
“ผมรักคุณ เพลิงเพชร” ประโยคนี้ทำเอาทุกคนในงานช็อค โดยเฉพาะศรารัน
เพลิงเพชรหันกลับมา รติวิ่งเข้าไปก่อนเพลิงเพชรต่อหน้าทุกคน
“ตาติ ทำไมทำแบบนี้ล่ะลูก” คุณหญิงรินดาอยากจะเป็นลม
“ไอ้ติ แกรู้ตัวหรือเปล่าว่าแก ทำอะไร” คุณพิทักษ์ต่อว่าลูกชาย
“ผมขอโทษครับพ่อ ผมขอโทษนะครับคุณอา น้องศรา พี่ไม่สามารถแต่งงานกับน้องได้ เพราะหัวใจของพี่เป็นของเพลิงเพชรไปแล้ว” ศรารันช็อคจนพูดไม่ได้ น้ำตาไหลพราก เหมือนคนเสียสติ ดั่งวิญญาณ ได้ออกจากร่าง ทั้งๆที่ลมหายใจยังอยู่ เธอไม่พูดแม้แต่คำเดียว เดินออกไปจากงานด้วยสายตาเหม่อลอย
“ศรา” คุณหญิงดรุณีเดินตามลูกสาว แต่ส่งสายตาโกธรๆมาที่รติ
“ อาเสียใจมากนะรติ” ประโยคนี้โยธินพูดกับรติ ส่วนอีกประโยค
“ พ่อไม่นึกเลยว่า ลูกจะทำได้ถึงเพียงนี้เพลิงเพชร” โยธินเจ็บจนพูดต่อไม่ไหว ก่อนเดินจากไป เพลิงเพชรแอบสะใจ ที่ทุกอย่างเป็นไปตามแผน
“กลับไปบ้าน เรามีเรื่องต้องพูดกันยาว” พิทักษ์พูดก่อนจะพาภรรยาออกไป
รติรู้สึกผิด เป็นอันว่างานถูกยกเลิก
……………………………………
ความจริงแล้วเพลิงเพชรได้ขนข้างของออกไป อยู่คอนโดกับเพื่อนของเธอตั้งแต่ทุกคนไปงานเลี้ยงที่โรงแรมช่วงเย็นแล้ว โยธินกับคุณหญิงดรุณีเพิ่งทราบ หลังจากกลับมา และพาศรารันขึ้นไปพักบนห้อง
“ฉันสงสารลูกค่ะคุณ” คุณหญิงพูด
“ผมก็เหมือนกัน ลูกสาวคนหนึ่งต้องมาเจ็บปวดเพราะลูกสาวอีกคนของผม คุณหญิงได้แต่เงียบ เพราะไม่อยากพูดถึง
ที่บ้านของรติ หลังจากที่รติแยกย้ายกับเพลิงเพชร พอกลับมาที่บ้าน ก็ถูกพิทักษ์ตบหน้า
“แก นี่มันแย่ ไม่สมกับป็นลูกฉัน แกทำแบบนี้ได้ยังไง”
“ผมขอโทษ แต่ผมรักเพลิงเพชร”
“หยุดพูดสักที ! หยุดพูดถึงผู้หญิงคนนั้นสักที ถึงแม้ว่า เธอจะเป็นลูกคุณโยธิน แต่ฉันก็รับไม่ได้ เพราะว่าแกเพิ่งจะทำร้ายจิตใจลูกของเขาอีกคน ที่รักและซื่อสัตย์ต่อแก ฉันถามจริงๆเถอะแกทำได้ยังไง!” คุณพิทักษ์โมโหมากส่วนคุณหญิงรินดาก็เสียใจ จนไม่อยากที่จะพูด ให้สาวใช้ในบ้านพาขึ้นไปพักบนห้องนอน
“ผม ….”รติไม่รู้จะพูดยังไงได้แต่อ้ำอึ้ง
“ต่อไปนี้ แกจะทำอะไรมันก็เรื่องของแก ฉันไม่อยากยุ่ง!” พิทักษ์เดินออกไป
รติเครียดหนัก พยายามโทรหาศรารันแต่ก็ปิดเครื่อง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น