ในใจเรา

ตอนที่ 5
ใกล้ถึงงานวันเกิด คุณโยธินเต็มที คุณหญิงดรุณีพร้อมกับลูกสาว
ได้ไปรับเสื้อผ้าที่สั่งตัดไว้ ณ ห้องชุดสุดหรูตั้งอยู่ในห้างสรรพสินค้าใจกลางเมือง
“สวัสดีค่ะ คุณหญิงดาว แล้วก็น้องศราด้วยค่ะ แหมมาตามนัดเป๊ะเลยนะคะเนี่ย”
สาวประเภทสองมีนามว่า ชลลี่ หรือ ชลศักดิ์ เจ้าของร้านเอ่ยทักพร้อมรอยยิ้ม
“แหม ก็ดิฉันตื่นเต้นอยากจะเห็นชุดที่สั่งตัดเร็วๆนี่คะ”คุณหญิงดาวเอ่ย
“รับรองว่าเลิศหรูอลังการแน่นอน ทั้งของคุณแม่และคุณลูกค่ะ”
ชลลี่เอาใจยกใหญ่
“งั้นพาไปดูเลยดีกว่าค่ะ เชิญค่ะ” ทั้งสองได้เข้าไปลอง
ของศรารันลองเรียบร้อยไม่มีปัญหาแต่ของคุณหญิงดรุณีต้องแก้นิดหน่อย
อยู่ข้างใน ศรารันจึงขอตัวดูเส้อผ้าบริเวณด้านหน้าร้าน
เธอเห็นชุดหนึ่งสะดุดตา จึงเอื้อมไปจับเป็นจังหวะเดียวกับที่ผู้หญิงอีกคน
ก็จับเช่นเดียวกัน ทั้งสองหันมาสบตากัน แวบเดียวเพลิงเพชรก็จำได้ทันที
ผู้หญิงที่ลงหนังสือพิมพ์หน้าข่าวสังคมไฮโซที่บ่อยที่สุดในตอนนี้
“ ถูกใจตัวนี้เหรอคะ” เพลิงเพชรเอ่ยถามด้วยท่าทีไว้ตัว
“ค่ะ เห็นว่าสวยดี คุณก็ชอบเหมือนกันหรือคะ”
ศรารันตอบกลับด้วยสีหน้าเป็นมิตร
“ ก็ไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ แต่ก็อยากได้ …. แล้วยิ่งรู้ว่ามีคนที่หมายปองมันด้วย
แบบนี้แล้ว ก็ยิ่งอยากได้” เพลิงเพชรตอบเป็นนัยๆ
ศรารันรู้สึกแปลกใจกับคำพูดนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้สนใจ
“ ถ้าคุณอยากได้ ก็เชิญเถอะค่ะ”
“แหมทำไมถอดใจง่ายจังคะไม่รู้ว่าถ้าเป็นเรื่องอื่นจะยอมถอดใจง่ายอย่างนี้หรือเปล่า”
ศรารันยิ่งรู้สึกแปลกๆกับคำพูดรวมทั้งสีหน้าและแววตาของผู้หญิงตรงหน้า
“ บางสิ่งบางอย่างเราอาจจะยอมได้ แต่บางสิ่งบางอย่างที่มีค่า
เราก็ไม่ควรยอมหรอกค่ะ” ศรารันตอบอย่างสุภาพ
สร้างความหมั่นไส้ให้กับเพลิงเพชร แต่เธอก็เก็บอาการไว้ได้ ยิ้มอย่างหยิ่งๆ
“ ค่ะ สิ่งที่มีค่า มันย่อมเป็นที่หมายปองของใครหลายๆคน เราต้องรักษามัน
ไว้ให้ดี เพราะไม่รู้ว่าจะถูกแย่งไปเมื่อไหร่"
ประโยคหลังเพลิงเพชรพูดด้วยเสียงเน้น จากนั้นเธอก็ขอตัวออกไป
โดยไม่ได้ซื้อชุดนั้นไป ศรารันมองตามพลางสงสัยในท่าทีของเธอผู้นั้น
……………………………………………..

คืนนี้ที่บ้านวัชระ งานฉลองครบรอบวันเกิดและฉลองการเรียนจบของศรารัน
ถูกจัดขึ้น ท่ามกลางเหล่าผู้ที่มาร่วมแสดงความยินดีและบรรดานักข่าวอีกหลายคน
งานเพิ่งจะเริ่มขึ้น คุณโยธินและคุณหญิงดรุณีกำลังพูดคุยกับแขกที่เข้ามา
แสดงความยินดีที่หน้างาน รติเดินเข้ามาในงานพร้อมกับช่อดอกไม้และของขวัญ
“สวัสดีครับคุณอา” รติยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสอง
“ เดี๋ยวคุณพ่อ คุณแม่จะตามมาครับ”
“สุขสันต์วันเกิดนะครับคุณอาโยธิน” รติยื่นกล่องของขวัญให้แด่คุณโยธิน
“ขอบใจมากนะรติ ความจริงไม่ต้องมีของขวัญก็ได้ แค่รติมางานนี้อาก็ดีใจแล้ว”
โยธินพูดยิ้มๆ
“นั่นนะสิ ถ้างานนี้รติไม่มา ของขวัญที่เตรียมไว้ให้ศราคงไม่มี”
คุณหญิงดรุณีเสริม
“คุณอาหมายความว่าอย่างไงหรือครับ” รติสงสัย แต่ท่านทั้งสองได้แต่ยิ้ม
“เดี๋ยวก็รู้ รติเข้าไปในงานเถอะ ป่านนี้ศราคงรอเราอยู่น่ะ”
คุณหญิงดรุณีพูด รติจึงขอตัวไป

“ คุณว่าเราทำแบบนี้จะเป็นการมัดมือชก รติ มั้ยคะ”
คุณหญิงดรุณีหันมาถามสามี
“เรากำลังเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับลูกของเรานะคุณ แล้วอีกอย่างรติก็รักลูกเรา
คงไม่ทำให้เราหน้าแตกบนเวทีหรอก และอีกอย่างพ่อแม่ของรติก็เห็นด้วย
ถึงได้เลือกวันนี้เป็นวันดีไงคุณ” โยธินพูดอย่างมั่นใจ
ศรารันแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมาตรงบริเวณงานสร้างความสนใจ
ให้กับผู้คนในงานรวมทั้งสื่อมวลชนที่รุมมาถ่ายรูป
รติเดินมาพอดีก็ยื่นช่อดอกไม้ให้ เรียกรอยยิ้มจากหญิงสาว
“ยินดีด้วยครับ เจ้าหญิงของพี่”
“ขอบคุณค่ะ พี่รติ”
“วันนี้ น้องศราสวยมากเลย” ประโยคนี้ยิ่งทำให้ศรารันเขิน
“ มันแน่อยู่แล้วค่ะ”
ศรารันเออออไปด้วย ทำให้รติขำออกมากับท่าทีของหญิงสาว
“ ขำอะไรคะ” ศรารันทำหน้าบึ้ง
“ก็เราน่ะสิ ถ่อมตัวเป็นบ้างมั้ยเนี่ย”
ศรารันค้อนให้นิดหนึ่งก่อนจะยิ้มออกมา จากนั้นก็ชวนรติไปหาอะไรดื่ม




เมื่อได้เวลา เจ้าภาพของงานพร้อมครอบครัวก็ขึ้นบนเวทีเล็กๆที่จัดขึ้น
กล่าวขอบคุณแขกและสื่อที่มางานในวันนี้
“ผมขอขอบคุณมากๆนะครับ ……….. และก็มีอีกเรื่องที่อยากจะประกาศ
ณ ที่นี้ เพื่อให้ทุกท่านเป็นพยาน ว่า ลูกสาวของผม ศรารัน จะหมั้นและ
แต่งงานกับ รติ ลูกชายคุณพิทักษ์ สนิทเศรณีกับคุณหญิงรินดา ภายในอีก
2 เดือนข้างหน้าครับ” ประโยคนี้สร้างความยินดีถ้วนหน้าโดยเฉพาะพ่อแม่
ของทั้งสองฝ่าย ยกเว้นรติกับศรารัน ที่มัวแต่งุนงง
“นี่มันอะไรกันคะคุณพ่อ” ศรารันเอ่ยถามบิดา
“ก็พ่อกำลังมอบของขวัญพิเศษให้ลูกอยู่ไง ลูกไม่ถูกใจเหรอ”
โยธินแกล้งถาม ทำเอาศรารันเขินแล้วก็แอบดีใจ
ส่วนรติที่อยู่ข้างล่างเวทีก็หันไปถามบิดามารดาของตน
“ ทำไมไม่มีใครบอกผมล่วงหน้าครับ”
ความจริงแล้วเขาก็อยากแต่งงานกับศรารันอยู่แล้ว
แต่เขาคิดว่ามันเร็วไป ที่จะแต่งงาน แล้วอีกอย่างเขาก็รู้กะทันหัน ตั้งตัวไม่ทัน
“เหอะน่า ช้าเร็วก็ต้องแต่งอยู่ดี” คุณพิทักษ์พูดยิ้มๆ
“แต่ว่าพ่อครับ……..” รติยังไม่ทันจะพูดจบก็ถูกเรียกเชิญตัว
“ขอเชิญว่าที่เจ้าบ่าวขึ้นมาบนเวทีหน่อย” โยธินกล่าวเชิญรติ รติจึงเดินขึ้นไป
“ วันนี้เป็นวันที่ผมมีความสุขมาก ที่ขนาดยังไม่ถึงวันจริง
ผมหมายถึงวันแต่งงาน ยังมีความสุขขนาดนี้เลย แล้วถ้าถึงวันนั้น
ผมคงมีความสุขที่สุดในชีวิต รติ อา เออ ต้องใช้คำว่าพ่อสิ
ขอฝากศราด้วยนะ” ประโยคหลังโยธินพูดกับรติ
“ครับ” รติตอบอย่างสุภาพ หันไปมองว่าที่เจ้าสาวของเขา
พร้อมกับยิ้มให้ มาถึงตอนนี้แล้วก็คงต้องเลยตามเลย รติคิดในใจ
“ถ้างั้น ก็ขอเชิญทุกท่านตามสบายเลยครับ คืนนี้คงไม่มีครอบครัวไหน
จะมีความสุขเท่ากับครอบครัวของผมอีกแล้ว โดยเฉพาะลูกสาวคนเดียวของผม
เธอเปรียบเสมือนแก้วตาดวงใจของผม”
โยธินพูดพร้อมรอยยิ้มที่เปี่ยมปด้วยความสุข
“ แน่ใจหรือคะ ว่ามีลูกสาวเพียงคนเดียว”
เสียงนี้ดังขึ้นพร้อมกับการก้าวเข้ามาของสาวสวยในชุดราตรีสีดำ ………………………………………………………