ตอนที่ 10
วันนี้ทั้งวัน ศรารันไม่เป็นอันทำงาน กระวนกระวายใจที่รติ ยังไม่ยอมติดต่อมา เธอมองมือถืออยู่หลายครั้ง จนเริ่มหงุดหงิด หยิบมือถือขึ้นมากะว่าจะกดโทรออก แต่มือถือดังขึ้นเสียก่อน เจ้าตัวเห็น ว่าใครโทรมา ก็แอบยิ้ม แต่ทำเป็นเสียงนิ่ง
“ ฮัลโหล”
“ศรา คือ เรื่องเมื่อวานนี้ พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจว่า ศรา” รติพูดด้วยเสียงสำนึกผิด
ศรารันนิ่งสักพัก ก่อนพูด “ช่างมันเถอะค่ะ ศราจะถือว่ามันไม่ได้เกิดขึ้น” อาจเป็นเพราะเธอรักรติมาก จึงให้อภัยได้ รติจึงยิ้มออกมาได้
“แต่ พี่รติต้องรับปากศราก่อนว่าพี่ จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเพลิงเพชร” ศรารันพูดเสียงแข็ง
รติลังเล “ แต่ว่าพี่กับเขา ทำงานด้วยกัน แล้วจะไม่ให้ยุ่งกันได้ยังไง”
“ ก็คุยเฉพาะเรื่องงานอย่างเดียว อะไรที่ไม่เกี่ยวกับงาน ก็ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกัน”
รติรู้สึกว่าศรารันเอาแต่ใจเกินไป แต่เขาก็รับปาก แต่เขาก็รับปากเพื่อให้เธอสบายใจ
“ก็ได้ครับ” ศรารันพอใจ
………………………..
ในการทำงาน ที่บริษัทของรติ เพลิงเพชรทำงานได้ดี เพราะเธอเป็นคนที่ทำงานเก่ง สามารถเป็นผู้ช่วยของรติที่ดี จนรติ อดที่จะแอบประทับใจในตัวเพลิงเพชรไม่ได้ เขาคิดว่าเพลิงเพชรเป็นผู้หญิงที่น่าทึ่ง ยามที่เขาเหนื่อยกับการทำงาน ก็จะมีเพลิงเพชรคอยช่วยเหลือและให้กำลังใจ
“ วันนี้ คุณเหนื่อยมามาก ฉันว่าคุณควรจะพักบ้างนะคะ ส่วนเรื่องงาน เดี๋ยวดิฉันจะช่วยเคลียร์ให้ส่วนหนึ่ง” เพลิงเพชรพูดจาอย่างอ่อนหวาน
“ขอบคุณครับ” รติตอบ พลางมองหญิงสาวที่เพิ่งออกไป เขาไม่เข้าใจว่าทำไมศรารันถึงไม่ชอบเพลิงเพชร ทั้งที่เธอเป็นคนดี พูดจาถึงศรารันในด้านที่ดีๆ แต่กลับกันกับศรารัน ที่มักจะพูดถึงเพลิงเพชรในแง่ลบ ศรารันมักจะบอกว่า “ เพลิงเพชร เป็นคนชอบเสแสร้ง ต่อหน้าอีกอย่าง ลับหลังอีอย่างหนึ่ง”
เขาจึงเกิดความไม่แน่ใจในตัวเอง และยิ่งนับวันก็ใกล้ถึงวันแต่งงานของเขากับศรารัน เขาไม่อยากจะเป็นผู้ชายที่โลเล จึงพยายามจะไม่คิดอะไรกับเพลิงเพชร
และเหมือนโชคชะตาจะยิ่งแกล้งเขา มีงานสำคัญเข้ามา โดยที่เขา และ เพลิงเพชรต้องไปสมนาที่ หัวหิน ด้วยกัน
“พี่รติ จะไปสมนาที่หัวหินหรือคะ”ศรารันเอ่ยถามขณะที่ทั้งคู่กำลังทานดินเนอร์อยู่
“ใช่ ประมาณ 3 วัน” รติตอบ
“แล้ว ไปกับใครคะ”
รติลังเล เขาจะบอกดีมั้ยเนี่ย
“กับ พนักงานอีก สองสามคน” เขาไม่บอกตรงๆ
“เหรอคะ” ดูท่าศรารันก็ไม่ได้เอะใจอะไร
…………………………….
เช้าวันรุ่งขึ้น สาวใช้ในบ้านวัชระ ก็ยกกระเป๋าเดินทางของเพลิงเพชรขึ้นรถ ศรารันเห็นจึงถาม
“ใครจะไปไหน หรือ นิ่ม”
“คุณเพลิงเพชร จะไปต่างจังหวัดค่ะ”
“ต่างจังหวัด” ศรารันคิด แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร ดีซะอีก ไปหลายๆวันยิ่งดี
เพลิงเพชรเดินมาพอดี มองหน้าศรารันพลางเหยียดยิ้ม จะโดนแย่งเจ้าบ่าวยังไม่รู้ตัวอีก นังโง่!
“ ถ้าไปได้แล้วไม่ต้องกลับมายิ่งดี”ศรารันพูดลอยๆ เพลิงเพชรมอง อย่างหมั่นไส้ แล้วก็เดินเชิดไป
เมื่อคนขับรถมาส่งเพลิงเพชรที่บริษัท ก็กลับไป การไปสมนาครั้งนี้มีไปเพียง สี่คน คือรติ เพลิงเพชรและพนักงานที่สำคัญของบริษัทอีกสองคน ทั้งหมดเดินทางด้วยรถตู้ของบริษัท
ระหว่างอยู่บนรถตู้ รติก็บอกถึงแผนการคร่าวๆ
“เมื่อไปถึง เราก็จะได้ห้องพักกันคนละห้อง ตอนบ่ายเรายังว่างอยู่ แต่ตอนค่ำ ทางนั้นเขาจะจัดการ์ล่าดินเนอร์ เพื่อให้พวกแขกได้พบประกัน ตอนทุ่มตรง ส่วนวันพรุ่งนี้เราจะเริ่มสมนากัน ตอน 9 โมง นอกนั้นถ้ามีอะไรเพิ่มเติมเดี๋ยวทางนั้นจะบอกเราเอง”
เมื่อมาถึงโรงแรมที่หมายซึ่งติดกับชายทะเล ทุกคนก็แยกย้ายกันเข้าที่พักของตน หลังจากจัดของเสร็จเรียบร้อย เพลิงเพชรก็ออกมาเดินเล่นตรงสระว่ายน้ำ มองออกไปตรงทะเล เธอกำลังคิดถึงที่ๆหนึ่ง ที่เป็นทะเลเหมือนกัน รวมทั้งเจ้าของรีสอร์ทริมเล พินิจนัย เธอเคยฝันว่าอยากจะใช้ชีวิตกับเขาที่นั่น ระหว่างที่คิดอะไรเพลินๆ รติก็เดินมาทางด้านหลัง
“คิดอะไรอยู่หรือครับ” รติทัก ทำให้เพลิงเพชรหลุดจากภวังค์
“ไม่มีอะไร หรอกค่ะ แค่คิดถึงเพื่อนสมัยเรียนน่ะค่ะ เขามีรีสอร์ทติดกับทะเลอยู่ที่ภูเก็ต ชื่อว่ารีสอร์ทริมเล ที่นั่นสวยมากๆ ตอนนี้ฉันก็ได้ยินมาว่าเขากำลังจะมีสปาสำหรับบำบัดจิตใจคนที่จิตไม่ปกติด้วยค่ะ”
“ฟังดูดีจังเลยนะครับ” รติพูดยิ้มๆ เพลิงเพชรสบตา ที่นี่แหล่ะ ที่จะเป็นโอกาสทองของฉัน
“ ฉันว่าเราไปเดินเล่นดีมั้ยคะ” เพลิงเพชรชวน
“ดีสิครับ”ทั้งสองไปเดินเล่นพูดคุยกันจนเพลิน ปาเข้าไปเกือบหกโมงเย็น ต้องรีบกลับมาที่พัก เพื่อแต่งตัวเตรียมไปการ์ล่าดินเนอร์
ภายในงานถูกจัดอย่างหรูหรา บรรดาแขกก็เริ่มทยอยมา รติอยู่ในงานอยู่แล้วเขากำลังพูดคุยกับคนในงาน แต่สายตาก็กวาดหาเพลิงเพชร
“ผู้หญิงคนนั้นสวยจังเลยนะครับ” คนที่กำลังพูดคุยกับเขากำลังมองไปที่ด้านหลังเขา
รติมองตาม ภาพผู้หญิงตรงหน้าสวยมาก ปกติเขาก็รู้อยู่แล้วว่าเพลิงเพชรเป็นคนสวย แต่คืนนี้เธอได้แต่งตัวที่ดูดี ในชุดราตรีสีชมพู ททำให้เธอดูน่าทะนุถนอม เพลิงเพชรเดินตรงมาที่ รติ
“สวัสดค่ะ ดิฉันเป็นผู้ช่วยของคุณรติ” เธอแนะนำตนเองอย่างคล่องแคล่ว
“สวัสดีครับ แหมคุณรตินี่โชคดีจริงๆ มีผู้ช่วยสวยขนาดนี้”
เพลิงเพชรกล่าวขอบคุณ
ภายในงานทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี จนงานเลิก ผู้คนก็เริ่มทยอยกลับห้องพัก รติอาสาเดินไปส่งเพลิงเพชรที่ห้อง
“ขอบคุณมากๆนะคะที่เดินมาส่ง”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ เออ ฝันดีนะครับ”
“ค่ะ คุณก็เช่นกันนะคะ” เพลิงเพชรพูดแค่นั้น ก็เดินเข้าห้องไป รติจึงกลับห้องไปด้วยควมรู้สึกที่ดีอย่างบอกไม่ถูก ส่วนทางเพลิงเพชรก็แอบดีใจที่แผนของเธอเริ่มจะได้ผล
…………………………………
การสมนาผ่านพ้นไปได้ด้วยดี เมื่อมีเวลาเหลือ เพลิงเพชรก็จะชวนรติไปตระเวนเที่ยวรอบๆหัวหิน ซึ่งก็ทำให้รติมีความสุข มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เพลิงเพชรแกล้งสะดุดจะล้มลงแต่รติก็รับไว้ได้ทัน ทั้งสองก็สบตากัน ทั้งคู่เล่นน้ำทะเลด้วยกันอย่างสนุกสนาน โดนที่รติไม่รู้เลยว่าการกระทำทุกอย่างระหว่างเขาและเพลิงเพชร มีบุคคลที่สามคอยถ่ายรูปไว้ โดยเฉพาะฉากที่อาจดูเหมือนทั้งคู่สนิทกันมากเกินไป
ตกค่ำในห้องของเพลิงเพชร สองสาวกำลังสนทนาอย่างออกรส
“เป็นไง แกรูปที่ฉันถ่ายได้เรื่องมั้ย” ชิดจันทร์ถาม
“ดีเกินคาดด้วยซ้ำ ฉันอยากจะให้นังศรา มันเห็นรูปนี้เร็วๆ ว่าคนรักของมันกำลังจะถูกแย่ง” เพลิงเพชรพูดด้วยความสะใจ
“ ฉันว่า คุณรติ เขาสนใจแกมากเลยนะ”
“ผู้ชาย อย่างนายรติ ความจริงก็เป็นแค่ผู้ชายที่โลเล ไม่มั่งคงในความรัก มันถึงได้เป็นเหยื่อ เป็นเครื่องมือในการแก้แค้นของฉัน” เพลิงเพชรพูดด้วยเสียงเหยียดๆ
“นั่นน่ะสิ ตอนแรกก็เห็นว่ารักยัยศรานักหนา ขนาดจะแต่งงานอยู่แล้ว ยังนอกใจกันได้” ชิดจันทร์เห็นด้วย
“ฉันรู้อะไรแล้ว เดี๋ยวส่งรูปนี้ให้นังศราทางเมล์เลยละกัน รับรองพรุ่งนี้ต้องตีปีกมานี่แน่ๆ” เพลิงเพชรพูดอย่างเดาเหตุการณ์ออก
“ก็ได้” รูปถูกส่งเรียบร้อย เพลิงเพชรกดมือถือหาศรารัน
“สวัสดีค่ะ ศราพูดค่ะ” ศรารันรับสายด้วยไม่รู้ว่าเป็นเบอร์ใคร
“รู้แล้วล่ะ ว่าเป็นเธอพูด ไม่งั้นไม่โทรไปหรอก” เพลิงเพชรพูด
“เพลิงเพชร! มีอะไร!” ศรารันเริ่มเสียงเครียด
“ฉันส่งเมล์อะไรไปให้เธอดูแน่ะ ลองเปิดดูสิ เผื่อจะได้หายโง่!” พูดเท่านี้เพลิงเพชรก็ตัดสายทิ้ง
แล้วหัวเราะกับชิดจันทร์สองคน
ทางฝ่ายศรารันก็ไปเปิดเมล์ดู เมื่อเห็นภาพที่ดูจะสนิทสนมเกินเหตุระหว่างรติกับเพลิงเพชร ก็โมโห กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด จนแทบจะสิ้นสติ
“ที่แท้ พี่รติ กับเพลิงเพชรก็ไปด้วยกัน!” ศรารันอยากจะขับรถไปหารติตอนนี้แต่เธอคิดว่ารอให้เช้าก่อนดีกว่า แต่เธอก็รู้ว่าจิตใจกำลังร้อนรุ่ม
………………………………
“ ฮัลโหล”
“ศรา คือ เรื่องเมื่อวานนี้ พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจว่า ศรา” รติพูดด้วยเสียงสำนึกผิด
ศรารันนิ่งสักพัก ก่อนพูด “ช่างมันเถอะค่ะ ศราจะถือว่ามันไม่ได้เกิดขึ้น” อาจเป็นเพราะเธอรักรติมาก จึงให้อภัยได้ รติจึงยิ้มออกมาได้
“แต่ พี่รติต้องรับปากศราก่อนว่าพี่ จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเพลิงเพชร” ศรารันพูดเสียงแข็ง
รติลังเล “ แต่ว่าพี่กับเขา ทำงานด้วยกัน แล้วจะไม่ให้ยุ่งกันได้ยังไง”
“ ก็คุยเฉพาะเรื่องงานอย่างเดียว อะไรที่ไม่เกี่ยวกับงาน ก็ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกัน”
รติรู้สึกว่าศรารันเอาแต่ใจเกินไป แต่เขาก็รับปาก แต่เขาก็รับปากเพื่อให้เธอสบายใจ
“ก็ได้ครับ” ศรารันพอใจ
………………………..
ในการทำงาน ที่บริษัทของรติ เพลิงเพชรทำงานได้ดี เพราะเธอเป็นคนที่ทำงานเก่ง สามารถเป็นผู้ช่วยของรติที่ดี จนรติ อดที่จะแอบประทับใจในตัวเพลิงเพชรไม่ได้ เขาคิดว่าเพลิงเพชรเป็นผู้หญิงที่น่าทึ่ง ยามที่เขาเหนื่อยกับการทำงาน ก็จะมีเพลิงเพชรคอยช่วยเหลือและให้กำลังใจ
“ วันนี้ คุณเหนื่อยมามาก ฉันว่าคุณควรจะพักบ้างนะคะ ส่วนเรื่องงาน เดี๋ยวดิฉันจะช่วยเคลียร์ให้ส่วนหนึ่ง” เพลิงเพชรพูดจาอย่างอ่อนหวาน
“ขอบคุณครับ” รติตอบ พลางมองหญิงสาวที่เพิ่งออกไป เขาไม่เข้าใจว่าทำไมศรารันถึงไม่ชอบเพลิงเพชร ทั้งที่เธอเป็นคนดี พูดจาถึงศรารันในด้านที่ดีๆ แต่กลับกันกับศรารัน ที่มักจะพูดถึงเพลิงเพชรในแง่ลบ ศรารันมักจะบอกว่า “ เพลิงเพชร เป็นคนชอบเสแสร้ง ต่อหน้าอีกอย่าง ลับหลังอีอย่างหนึ่ง”
เขาจึงเกิดความไม่แน่ใจในตัวเอง และยิ่งนับวันก็ใกล้ถึงวันแต่งงานของเขากับศรารัน เขาไม่อยากจะเป็นผู้ชายที่โลเล จึงพยายามจะไม่คิดอะไรกับเพลิงเพชร
และเหมือนโชคชะตาจะยิ่งแกล้งเขา มีงานสำคัญเข้ามา โดยที่เขา และ เพลิงเพชรต้องไปสมนาที่ หัวหิน ด้วยกัน
“พี่รติ จะไปสมนาที่หัวหินหรือคะ”ศรารันเอ่ยถามขณะที่ทั้งคู่กำลังทานดินเนอร์อยู่
“ใช่ ประมาณ 3 วัน” รติตอบ
“แล้ว ไปกับใครคะ”
รติลังเล เขาจะบอกดีมั้ยเนี่ย
“กับ พนักงานอีก สองสามคน” เขาไม่บอกตรงๆ
“เหรอคะ” ดูท่าศรารันก็ไม่ได้เอะใจอะไร
…………………………….
เช้าวันรุ่งขึ้น สาวใช้ในบ้านวัชระ ก็ยกกระเป๋าเดินทางของเพลิงเพชรขึ้นรถ ศรารันเห็นจึงถาม
“ใครจะไปไหน หรือ นิ่ม”
“คุณเพลิงเพชร จะไปต่างจังหวัดค่ะ”
“ต่างจังหวัด” ศรารันคิด แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร ดีซะอีก ไปหลายๆวันยิ่งดี
เพลิงเพชรเดินมาพอดี มองหน้าศรารันพลางเหยียดยิ้ม จะโดนแย่งเจ้าบ่าวยังไม่รู้ตัวอีก นังโง่!
“ ถ้าไปได้แล้วไม่ต้องกลับมายิ่งดี”ศรารันพูดลอยๆ เพลิงเพชรมอง อย่างหมั่นไส้ แล้วก็เดินเชิดไป
เมื่อคนขับรถมาส่งเพลิงเพชรที่บริษัท ก็กลับไป การไปสมนาครั้งนี้มีไปเพียง สี่คน คือรติ เพลิงเพชรและพนักงานที่สำคัญของบริษัทอีกสองคน ทั้งหมดเดินทางด้วยรถตู้ของบริษัท
ระหว่างอยู่บนรถตู้ รติก็บอกถึงแผนการคร่าวๆ
“เมื่อไปถึง เราก็จะได้ห้องพักกันคนละห้อง ตอนบ่ายเรายังว่างอยู่ แต่ตอนค่ำ ทางนั้นเขาจะจัดการ์ล่าดินเนอร์ เพื่อให้พวกแขกได้พบประกัน ตอนทุ่มตรง ส่วนวันพรุ่งนี้เราจะเริ่มสมนากัน ตอน 9 โมง นอกนั้นถ้ามีอะไรเพิ่มเติมเดี๋ยวทางนั้นจะบอกเราเอง”
เมื่อมาถึงโรงแรมที่หมายซึ่งติดกับชายทะเล ทุกคนก็แยกย้ายกันเข้าที่พักของตน หลังจากจัดของเสร็จเรียบร้อย เพลิงเพชรก็ออกมาเดินเล่นตรงสระว่ายน้ำ มองออกไปตรงทะเล เธอกำลังคิดถึงที่ๆหนึ่ง ที่เป็นทะเลเหมือนกัน รวมทั้งเจ้าของรีสอร์ทริมเล พินิจนัย เธอเคยฝันว่าอยากจะใช้ชีวิตกับเขาที่นั่น ระหว่างที่คิดอะไรเพลินๆ รติก็เดินมาทางด้านหลัง
“คิดอะไรอยู่หรือครับ” รติทัก ทำให้เพลิงเพชรหลุดจากภวังค์
“ไม่มีอะไร หรอกค่ะ แค่คิดถึงเพื่อนสมัยเรียนน่ะค่ะ เขามีรีสอร์ทติดกับทะเลอยู่ที่ภูเก็ต ชื่อว่ารีสอร์ทริมเล ที่นั่นสวยมากๆ ตอนนี้ฉันก็ได้ยินมาว่าเขากำลังจะมีสปาสำหรับบำบัดจิตใจคนที่จิตไม่ปกติด้วยค่ะ”
“ฟังดูดีจังเลยนะครับ” รติพูดยิ้มๆ เพลิงเพชรสบตา ที่นี่แหล่ะ ที่จะเป็นโอกาสทองของฉัน
“ ฉันว่าเราไปเดินเล่นดีมั้ยคะ” เพลิงเพชรชวน
“ดีสิครับ”ทั้งสองไปเดินเล่นพูดคุยกันจนเพลิน ปาเข้าไปเกือบหกโมงเย็น ต้องรีบกลับมาที่พัก เพื่อแต่งตัวเตรียมไปการ์ล่าดินเนอร์
ภายในงานถูกจัดอย่างหรูหรา บรรดาแขกก็เริ่มทยอยมา รติอยู่ในงานอยู่แล้วเขากำลังพูดคุยกับคนในงาน แต่สายตาก็กวาดหาเพลิงเพชร
“ผู้หญิงคนนั้นสวยจังเลยนะครับ” คนที่กำลังพูดคุยกับเขากำลังมองไปที่ด้านหลังเขา
รติมองตาม ภาพผู้หญิงตรงหน้าสวยมาก ปกติเขาก็รู้อยู่แล้วว่าเพลิงเพชรเป็นคนสวย แต่คืนนี้เธอได้แต่งตัวที่ดูดี ในชุดราตรีสีชมพู ททำให้เธอดูน่าทะนุถนอม เพลิงเพชรเดินตรงมาที่ รติ
“สวัสดค่ะ ดิฉันเป็นผู้ช่วยของคุณรติ” เธอแนะนำตนเองอย่างคล่องแคล่ว
“สวัสดีครับ แหมคุณรตินี่โชคดีจริงๆ มีผู้ช่วยสวยขนาดนี้”
เพลิงเพชรกล่าวขอบคุณ
ภายในงานทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี จนงานเลิก ผู้คนก็เริ่มทยอยกลับห้องพัก รติอาสาเดินไปส่งเพลิงเพชรที่ห้อง
“ขอบคุณมากๆนะคะที่เดินมาส่ง”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ เออ ฝันดีนะครับ”
“ค่ะ คุณก็เช่นกันนะคะ” เพลิงเพชรพูดแค่นั้น ก็เดินเข้าห้องไป รติจึงกลับห้องไปด้วยควมรู้สึกที่ดีอย่างบอกไม่ถูก ส่วนทางเพลิงเพชรก็แอบดีใจที่แผนของเธอเริ่มจะได้ผล
…………………………………
การสมนาผ่านพ้นไปได้ด้วยดี เมื่อมีเวลาเหลือ เพลิงเพชรก็จะชวนรติไปตระเวนเที่ยวรอบๆหัวหิน ซึ่งก็ทำให้รติมีความสุข มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เพลิงเพชรแกล้งสะดุดจะล้มลงแต่รติก็รับไว้ได้ทัน ทั้งสองก็สบตากัน ทั้งคู่เล่นน้ำทะเลด้วยกันอย่างสนุกสนาน โดนที่รติไม่รู้เลยว่าการกระทำทุกอย่างระหว่างเขาและเพลิงเพชร มีบุคคลที่สามคอยถ่ายรูปไว้ โดยเฉพาะฉากที่อาจดูเหมือนทั้งคู่สนิทกันมากเกินไป
ตกค่ำในห้องของเพลิงเพชร สองสาวกำลังสนทนาอย่างออกรส
“เป็นไง แกรูปที่ฉันถ่ายได้เรื่องมั้ย” ชิดจันทร์ถาม
“ดีเกินคาดด้วยซ้ำ ฉันอยากจะให้นังศรา มันเห็นรูปนี้เร็วๆ ว่าคนรักของมันกำลังจะถูกแย่ง” เพลิงเพชรพูดด้วยความสะใจ
“ ฉันว่า คุณรติ เขาสนใจแกมากเลยนะ”
“ผู้ชาย อย่างนายรติ ความจริงก็เป็นแค่ผู้ชายที่โลเล ไม่มั่งคงในความรัก มันถึงได้เป็นเหยื่อ เป็นเครื่องมือในการแก้แค้นของฉัน” เพลิงเพชรพูดด้วยเสียงเหยียดๆ
“นั่นน่ะสิ ตอนแรกก็เห็นว่ารักยัยศรานักหนา ขนาดจะแต่งงานอยู่แล้ว ยังนอกใจกันได้” ชิดจันทร์เห็นด้วย
“ฉันรู้อะไรแล้ว เดี๋ยวส่งรูปนี้ให้นังศราทางเมล์เลยละกัน รับรองพรุ่งนี้ต้องตีปีกมานี่แน่ๆ” เพลิงเพชรพูดอย่างเดาเหตุการณ์ออก
“ก็ได้” รูปถูกส่งเรียบร้อย เพลิงเพชรกดมือถือหาศรารัน
“สวัสดีค่ะ ศราพูดค่ะ” ศรารันรับสายด้วยไม่รู้ว่าเป็นเบอร์ใคร
“รู้แล้วล่ะ ว่าเป็นเธอพูด ไม่งั้นไม่โทรไปหรอก” เพลิงเพชรพูด
“เพลิงเพชร! มีอะไร!” ศรารันเริ่มเสียงเครียด
“ฉันส่งเมล์อะไรไปให้เธอดูแน่ะ ลองเปิดดูสิ เผื่อจะได้หายโง่!” พูดเท่านี้เพลิงเพชรก็ตัดสายทิ้ง
แล้วหัวเราะกับชิดจันทร์สองคน
ทางฝ่ายศรารันก็ไปเปิดเมล์ดู เมื่อเห็นภาพที่ดูจะสนิทสนมเกินเหตุระหว่างรติกับเพลิงเพชร ก็โมโห กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด จนแทบจะสิ้นสติ
“ที่แท้ พี่รติ กับเพลิงเพชรก็ไปด้วยกัน!” ศรารันอยากจะขับรถไปหารติตอนนี้แต่เธอคิดว่ารอให้เช้าก่อนดีกว่า แต่เธอก็รู้ว่าจิตใจกำลังร้อนรุ่ม
………………………………
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น