ในใจเรา

ตอนที่ 26

ที่คอนโดของพินิจนัย หลังจากที่กลับมาจากงาน ก็นั่งดื่มเหล้าอย่างหนักคนเดียว พลางคิดถึงเหตุการณ์ที่เขาและศรารันพูดกัน
“ คุณเป็นเพื่อนกับเพลิงเพชร ผู้หญิงที่ฉันเกลียดที่สุดในชีวิต”
“ ที่คุณเกลียดเพชร เพราะว่าเขาแย่งคนที่คุณรักไป ใช่มั้ย! แม้กระทั่งตอนนี้ คุณเองก็ยังรักนายรติอยู่”
“ ถ้าไม่มียัยนั่น! ป่านนี้ฉันคงมีความสุขกับพี่รติไปแล้ว”

พินิจนัยโมโหปาแก้วเหล้าลงพื้น
“ ศรา! คุณยังรักนายนั่นอยู่หรือเปล่า คุณไม่เคยมีผมอยู่ในหัวใจเลยใช่มั้ย” เขาเจ็บปวดมาก ในชีวิตนี้เขายังไม่เคยคิดจะรักใครด้วยซ้ำ แต่เธอเป็นคนแรกที่ทำให้เขารู้จักคำนี้
ทันใดนั้น มือถือของเขาก็ดังขึ้น เขาไม่อยากจะรับมันเลย แต่เมื่อเห็นชื่อคนโทรมาก็ยอมรับสาย
“ มีอะไรเหรอเพชร”
มีเสียงร้องไห้ของหญิงสาว ทำให้ชายหนุ่มแปลกใจ
“ เพชร คุณเป็นอะไรหรือเปล่า”
“ นัย …… คือเพชร….มีเรื่องอยากจะพูดกับนัย” เธอยังคงร้องไห้
“ เรื่องอะไร” พินิจนัยสงสัย
“ เกี่ยวกับศรารันและก็คุณรติ” เท่านั้นแหล่ะ ยิ่งทำให้พินิจนัยอยากรู้
“ สองคนนั้นทำไม!” ถ้าพินิจนัยได้เห็นหน้าของเพลิงเพชรตอนนี้ คงจะเห็นว่าเธอลอบยิ้มอยู่ แต่ทำเป็นเสียงเศร้า
“พูดทางนี้ คงไม่สะดวก เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เราพบกันได้มั้ย” เมื่อนัดแนะกันเรียบร้อยก็วางสายไป

เพลิงเพชรหัวเราะออกมา ชิดจันทร์มองหน้าเพื่อนของเธอ สองสาวอยู่ในห้องนอนของคอนโดชิดจันทร์
“ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าเรื่องนี้จะมีนัย มาเกี่ยวข้องด้วย” ชิดจันทร์พูด
“ ถ้าเลือกได้ ฉันก็ไม่อยากให้เขามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้เหมือนกัน โดยเฉพาะกับนังศรา!” เมื่อพูดถึงชื่อศรารัน แววตาของเธอมีแต่แววเกลียดชัง
“ แล้วแกจะทำยังงัย” ชิดจันทร์ถาม
“ ฉันต้องการให้นัย เกลียดมัน เหมือนที่ฉันเกลียด และฉันจะต้องเป็นผู้หญิงที่น่าสงสารในสายตา ของเขา”
“ แก จะทำคล้ายๆกับตอนที่แย่งคุณรติมาจากยัยศรา งั้นเหรอ”
“ ใช่! แต่มันต่างตรงที่ว่า…….” เพลิงเพชรยังพูดไม่ทันจบ ชิดจันทร์ก็แทรกขึ้น
“ กับคุณรติ แกแย่งเขามาโดยที่แกไม่ได้รักเขาเลย ส่วนนัย แกรักเขา แล้วก็รักมาก! จนไม่อยากให้ใครได้นัยไป ฉันพูดถูกมั้ย”
เพลิงเพชรมองหน้าชิดจันทร์
“ เก่งมาก ยัยพลอย สมกับเป็นเพื่อนรักของฉัน!”
“แล้วแก คิดว่านัย รู้สึกอย่างไรกับยัยศรา เพราะที่แกเล่าให้ฉันฟัง ว่าตลอดเวลาที่แม่นั่น หายไป ก็ไปรู้จักกับนัย” ตรงนี้แหละที่เพลิงเพชรกลัวที่สุด
“ ไม่ว่าอย่างงัยก็ตาม ฉันไม่มีวันยอมให้นัยรักแม่นั่นหรอก!” เพลิงเพชรพูดอย่างจริงจัง
“ แล้วคุณรติล่ะ แกจะทำยังงัย” ชิดจันมร์ถาม
“ เขาหมดประโยชน์แล้วล่ะ ยัยศราไม่ได้รักเขาแล้ว เพราะฉะนั้น ฉันจะบอกเลิกเขา ก่อนที่จะไปพบกับนัย”
…………………………………
ช่วงพักเที่ยง เพลิงเพชรออกมาทานข้าวกับรติ ที่ใบหน้าของเขาตอนนี้ไม่มีรอยยิ้มแม้แต่น้อย เพลิงเพชรสังเกตเห็นตั้งแต่หลังเลิกงานเลี้ยงเมื่อวาน ตอนที่มาส่งเธอที่คอนโด เขาแทบไม่พูดอะไรเลย มองเธออย่างห่างเหิน
“ คุณ เป็นอะไรหรือเปล่าคะ” เพลิงเพชรสงสัย
“เปล่า” เขาตอบสั้นๆ เพลิงเพชรแอบทำหน้าเบื่อหน่าย
“ เพชรมีเรื่องอยากจะพูดกับคุณค่ะ” รติยังคงนิ่ง เพลิงเพชรพูดต่อ
“ เพชรว่า เราไม่เหมาะสมกันหรอกค่ะ ตลอดเวลาที่เพชรคบกับคุณ เพชรรู้สึกผิดตลอด ที่เป็นต้นเหตุให้ น้องศราต้องเจ็บปวด รวมถึงคุณพ่อที่ต้องมา ผิดหวังในตัวเพชร ทางที่ดี เราสองคนเลิกคบกันเถอะค่ะ แล้วมาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน” เพลิงเพชรตีหน้าเศร้า รติมองหน้าเธอนิ่งๆ ถ้าเขาไม่ได้ยินเธอพูดกับศรารันเมื่อคืน เขาคงจะเชื่อเธอสนิท ผู้หญิงคนนี้ช่างร้ายกาจจริงๆ!
“ ผมว่าคุณ มาสำนึกช้าเกินไปหน่อยมั้ง! ถ้าคุณคิดว่าเราไม่เหมาะสมกันตั้งแต่แรก คุณก็ไม่ควรโผล่ไปที่งานแต่งงานของผมกับศรา ผมรู้ว่ว่าผมมันโง่! เป็นผู้ชายที่โลเล มันจึงกลายเป็นเครื่องมือ ให้คุณทำร้ายจิตใจของศรา ทำร้ายความรู้สึกคุณพ่อของคุณ!” รติพูดอย่างเหลืออด
เพลิงเพชรตกใจที่รติรู้ทันเธอ
“ คุณ! พูดเรื่องอะไรของคุณ ศราฟ้องคุณงั้นเหรอ”
“ หยุดเล่นละคร เสแสร้งสักที ผมไม่ยอมหลงกลคุณอีกแล้ว ผู้หญิงร้ายกาจอย่างคุณ ผมแทบไม่อยากจะเห็นหน้าคุณอีก” รติพูดแค่นั้นก็ลุกออกจากร้านไป เพลิงเพชรรู้สึกเสียหน้าและเจ็บใจ

………………………..
ช่วงเย็นพินิจนัยมานั่งรอเพลิงเพชร ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง สักพักหญิงสาวก็เดินเข้ามา พร้อมใบหน้าที่เศร้า
“ รอนานมั้ย นัย” เพลิงเพชรทัก
“ ไม่นานหรอก สั่งอาหารก่อนสิ” เมื่อสั่งอาหารเสร็จ พินิจนัยก็เริ่มพูด
“ เพชรมีอะไรที่อยากจะบอกนัยหรือเปล่า”
เพลิงเพชรตีหน้าเศร้า
“เพชรมีเรื่องอยากจะบอกนัย คือ จริงๆแล้ว เพชรเป็นพี่สาวต่างแม่ของศรา เพชรเองก็รู้ เมื่อไม่นานนี้เอง จากลุงภาค พ่อของเพชรไม่เคยอยากให้เพชรเกิดมาเลย เขาทิ้งแม่ของเพชรไปแต่งงานกับแม่ของศรา สร้างความเจ็บช้ำให้กับแม่ของเพชรมาก นัยรู้มั้ย ว่าตั้งแต่เพชรจำความได้ เพชรไม่เคยเห็นแม่ยิ้มเลย จนถึงวันสุดท้ายของชีวิตท่าน” น้ำตาของเพลิงเพชรเริ่มไหล พินิจนัยรู้สึกเห็นใจ
“ แล้วเรื่องคุณรติ ทำไมเขาถึงกลายมาเป็นแฟนเพชรล่ะ เท่าที่นัยทราบ เขาเป็นคนรักของศรา”
เขาไม่อยากจะพูดประโยคนี้เลย
“ ความจริงแล้ว เพชรกับคุณรติ เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันหรอกค่ะ แต่ที่เราต้องบอกใครๆว่าเราเป็นแฟนกัน เพียงเพราะว่า ตอนนั้นคุณรติไม่แน่ใจในตัวศรา เขาทนพฤติกรรมที่เอาแต่ใจ
ของศราไม่ได้ นัยรู้มั้ย ว่าตลอดเวลาที่เพชรเข้าไปอยู่บ้านเดียวกับศรา เพชรอึดอัดใจมาก ศราคอยแต่พูดจาเหน็บแนมเพชรตลอด จนเพชรทนไม่ได้ต้องไปอยู่กับพลอย ตอนนั้นคุณรติก็เอือมระอากับนิสัยของศรา เพราะเธอชอบตามหึงหวงคุณรติกับเพชร คุณรติจึงอยากจะปลีกตัวออกจากศรา ด้วยการแกล้งคบกับเพชร……………แต่ ตอนนี้” เพลิงเพชรเว้นพูด
“ ทำไม” พินิจนัยถาม
“ คุณรติรู้ว่าศรา ยังรักเขาอยู่ และรักเขามาก เขาจึงคิดอยากจะกลับไปคบกับศราอีกครั้ง ” เพลิงเพชรแกล้งเน้นพูด ตอนนี้แววตาของพินิจนัยมีความไม่พอใจ
“ แต่ที่เพชรเครียดและไม่สบายใจ คือเพชรกลัวว่านัยจะมองเพชรเป็นคนไม่ดี แย่งคนรักของน้องสาวตัวเอง เพชรอยากให้นัยรับรู้เอาไว้ ว่าถึงแม้ศราจะเป็นน้องสาวต่างแม่ แต่เพชรก็รักเธอ ไม่เคยคิดร้ายกับเธอเลย” เพลิงเพชรเสแสร้ง เจ้าบทบาทที่สุด
“ผมไม่มีทางมองเพชร เป็นคนไม่ดีหรอก ยังงัยเราก็เป็นเพื่อนกัน” พินิจนัยพูด เพลิงเพชรแอบหงุดหงิดกับประโยคหลัง
…………………………………
ตกดึก ศรารันนอนพลิกตัวไปมา เธอนอนไม่หลับ คิดมากในหลายๆเรื่อง โดยเฉพาะเกี่ยวกับพินิจนัย เธออยากรู้ว่าพินิจนัยคิดยังงัยกับเพลิงเพชร แต่ที่รู้แน่ๆเพลิงเพชรคิดกับพินิจนัยเกินเพื่อนแน่
เมื่อคิดถึงตรงนี้ ศรารันก็ยิ้มออกมา
“ หึ! ฉันว่า ฉันรู้จุดอ่อนของเธอแล้ว ยัยเพลิงเพชร!”
เสียงโทรศัพท์ในห้องดังขึ้น
“ ฮัลโหล” เธอกรอกเสียงลงไป
“ ศรา……..” เสียงนี้ทำเอาเธอนิ่ง
“ พี่รู้นะว่า สิ่งที่พี่ทำมันผิดมาก แต่ตอนนี้พี่รู้แล้ว ว่าจริงๆแล้ว เพลิงเพชรใช้พี่เป็นเครื่องมือในการทำร้ายจิตใจของศรา พี่เลิกยุ่งกับเขาแล้ว ศราให้อภัยพี่ได้มั้ยครับ” น้ำเสียงของเขาฟังดูเศร้า
“ ความจริงแล้ว ถ้าพี่รติ มีความหนักแน่นในเรื่องของความรู้สึก พี่ก็คงไม่ถูกหลอกใช้เป็นเครื่องมือได้หรอกค่ะ ถ้าจะโทษใคร พี่ควรจะโทษตัวเองนะคะ ที่ไม่หนักแน่นพอ ในเรื่องความรัก!”
ศรารันพูดเสียงนิ่งๆ ทำเอารติพูดไม่ถูก พยายามกั้นน้ำตาเอาไว้
“ พี่……..แค่อยากจะบอกว่า…. พี่…ขอโทษครับ…..” รติวางสายไปอย่างเสียใจ
ศรารันเองก็เจ็บลึกๆภายในใจเหมือนกัน เพราะอย่างน้อย รติ ก็คือคนที่เธอเคยรักมากที่สุด อยู่ๆน้ำตาของเธอก็ไหลออกมา แม้ว่าพยายามจะกั้นไว้
………………….